mum

is. <fars.>

1. Bal arılarının hazırladığı və şan düzəltmək üçün istifadə etdikləri maddə, habelə ona oxşar bitki maddəsi. Arı mumu. Bitki mumu. – <Mirzə Heydər:> Heç bir az mum olarmı səndə? Ə. H.. Mum kimi – 1) qatı; bərk olmayan, yumşaq. Usta baxdı ki, doğrudan da bu daş mum kimi bir şeydir. «Koroğlu». Uşağın bədəni mum kimi bir şeydir. N. Vəzirov; 2) məc. asan, tez başa gələn, az zəhmət tələb edən. Mədəd indi anlayırdı ki, mübarizə mum kimi yumşaq olmağı demir. S. R..

2. köhn. Şam. Mum yandırmaq. – Gecənin üç payı keçmiş, mumlar, çıraqlar sönmüş, təbiəti matəməngiz bir zülmət bürümüşdü. A. Ş..

◊ Mum gün üçün – dar gün üçün, ağır gün üçün. Mum gün üçün saxlamaq. Mum kimi ərimək (sönmək) – bax muma dönmək 2-ci mənada. Hər gecə mum tək əridim, yandım odlara. S. Ə. Ş.. Layiqmi, o bir mum kimi sönsün; Heçdən silinən kölgəyə dönsün? H. C.. Cavan ömrüm bir mum kimi sönərkən; Çıxıb verdim şimşəklərə könlümü. M. Müş.. Mum olmaq – bax muma dönmək 1-ci mənada. Dərd əlindən solmuşam; Saç-birçəyim yolmuşam; Axır bu eşq yolunda; Əriyib mum olmuşam. (Bayatı). Muma dönmək – 1) bəzən «yumşalıb» feli ilə – ram olmaq, yumşalmaq. <Camal:> Çəkərəm <Yusifi> yuxarıya, yumşalıb muma dönər. S. Rəh.. <Zərnişan Səlimə:> Elə isə Əlikramın üç şirin kəlməsi ilə niyə belə muma döndün, andınıamanını unudub <Əlikrama> təzədən qardaş oldun? B. Bayramov; 2) çox vaxt «saralıb» feli ilə – saralmaq, zəifləmək, üzülmək, candan düşmək, çox arıqlamaq. Karvansaraçı gördü, balam, bu dostu günü-gündən saralıb muma dönür. (Nağıl). Fikir və xəyalatdan <Mahmud> saralıb muma dönmüşdü. B. T..